woensdag 28 februari 2024

Met de Glock mee

Met de Glock mee

Dus je bezoekt
een besloten feest
en neemt een Glock mee.

Je neemt haat mee,
je neemt eerwraak mee
en het kan niet stoppen.

Na het ontwaken
zag je hetzelfde kille meer
als in je droom
en het was even diep,
een onuitwisbaar verhaal.

Dan stremt de stilte
als een wolk
waarin je bevriest
en je adem doseert
en dan,
met de klok mee,

neem je de dood mee,
neem je je einde mee
en ga je ervoor,
je gaat te ver
en neemt je
geladen
9 mm parabellum
Glock 17 Gen4
17 patronen
semiautomatische
Glock mee

en kunt niet terug.

maandag 26 februari 2024

De hamer

De hamer

De combinatie van reuma
en medicinale doordrukstrips
bleek niet te overwinnen,
een sluitpost in de kamer
waarin zij verdoofd op hulp wachtte.

'Ze moet het wél willen',
gilde de gezichtsloze
gezinszorg vanaf de zijlijn
van de zorgstichting
die door haar oudste dochter
was gestuurd.

Met een lepel als hamer
ging het wel.
Beetje slordig op tafel,
maar er was alle tijd
om het schoon te blazen.
Alle, alle tijd.

maandag 12 februari 2024

De brug terug

De brug terug

Deze brug
wil ik de naam geven
van de regenboog
van gistermiddag.
Je weet het vast nog,
je stond naast me,
nog eerder vergeet
de vlinder de rups.

Doe wat ik zeg,
niet wat ik doe:
een breinaald,
intraveneus, kom nou.
Het nodige,
meer niet,
het verbaast me
nog dagelijks,
maar dat vermindert.

Ik reis verder
en haast me.
Het was jouw keuze.
Ik maak mezelf niet wijs
dat ik een boom begrijp,
laat staan een mens,
of dat je me nooit
zal vergeten.
Dat zal je wel.

Er is geen brug terug.

dinsdag 6 februari 2024

Het vonnis

Het vonnis

Haar stem, kalm,
volleerd beheerst,
geeft door
wat haar is geleerd,
een religie.

Elk individu
lost op in een menigte,
rook in mist,
ontvreemd, vervreemd.

Een wachtkamer
rumoerig als een kroeg,
een administratie
die het te druk heeft
om cliënten te helpen.

De procedures lopen,
routine neemt over
en verteert,
productie, omzet.
Het verdienmodel regeert.

Ze kijkt door me heen
naar de muur achter mij
en het vonnis
snijdt me af
net boven de vloer,
negeert.

Ik zie in haar ogen
de achterwand van een schedel.
Haar stem sommeert
de volgende aan haar altaar.