Het nieuws van je zelfdoding
Duif zonder zonde
of verloren paradijs,
in midvlucht neergeslagen,
de boodschap onbezorgd.
Een ambulance
stopte op straat,
zwaailichten,
slaande deuren.
Hoe het hart reageerde
nog voor de hersens,
een oerreflex.
Een gesprek brak af,
woorden bladerden
verdord levenloos
op ineens kille,
vliesdunne tegels.
De adem stolde.
Honden roken het
en sloegen aan.
Een kind begon te huilen,
taalde naar taal.
Wij wisten het eerder
dan de post thuiskwam
en de veren neerstreken.
Iets had je geroepen,
die zondagochtend.
Je nam een afslag
waarna alles zweeg,
sprakeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten