Van horen zeggen

Van horen zeggen

Ik moet toegeven zonder strijd
dat het te lang heeft geduurd
eer ik sommige woorden
niet meer hoefde zeggen,
wilde kennen.

Zoals
hoe ik naar de bommenwerpers keek,
die van horizon tot horizon
overvlogen,
en nooit hun last afwierpen
hoe ik ook smeekte,
hoe dat mij zou achtervolgen
en woorden ontnemen.

Terwijl de kampbeulen
hun zondagsplicht vervulden
met vrouw en kinderen
brak slavenarbeid mijn rug
en geest. Hun god verliet mij,
het woord was zijn begin
en mijn einde
en het verliet mij
voorgoed.

De rest van mijn leven
heb ik van horen zeggen.

(Voor vader, dwangarbeider
1940 - 1945 en onlangs
jonger dan ik geworden.
Ook ik heb dit relaas
helaas
louter van horen zeggen.)

Zoals het is

Zoals het is

Keer niet terug.
Speel je plichten trouw en aandachtig,
droom alleen ‘s nachts,
huil onopvallend in je eigen tijd
en veel succes.

Ik voel nog elke dag verzet
tegen de multiple sclerose
die moeder wegnam.

Ik sta nog vaak tegen de muur
te kijken naar hoe andere kinderen
samen spelen.

Ik lig nog regelmatig te luisteren
naar hoe moeder beneden huilt
en vader zwijgt.

Vooral als je tegen me tekeer gaat
en ik niet weet waarom.
Zo is het nu eenmaal.

Niets keert terug.
Was je voeten en handen,
treed schoon binnen
en keer niet, nooit, terug.

Allereerst de taal

Allereerst de taal

Wat helpt het
te weten
dat het anders kan
als het niet zo is.

Allereerst herinner ik me
de kantoorgebouwen,
samengedrongen rond een
verlaten binnenstad.

Dan de industrieterreinen,
direct naast de toegangswegen.
Dan de eindeloze rotondes.

Van nu af aan
zal het behelpen zijn.
Ik ben gestrand
aan een vreemde kust
en moet me aanpassen,
me inpassen
en oppassen.

Ik probeer
allereerst
de taal te leren.

Ik probeer
ervan rond te komen,
net genoeg levend.

Niet te hoeven wandelen

Niet te hoeven wandelen

Een beuk waarin
een kraaiennest ontbreekt,
de vruchteloze honger van een dorpsdichter,
dakloos in niemandsland.

De voortvluchtige dag
wordt mijn mes
en vogels doorzoeken ontloofde bomen.
Kijk, dezelfde valk
keert keer op keer terug
naar een andere hand.

Wind, zon en regen
vechten om voorrang en aandacht,
een onduidelijk beleid.
Ik kwispel niet,
zorgmijder gevangen in cynisme.
Goedzak, bloedzak
wacht voor het raam
op gebeurtenissen.

Zij loopt als iemand
die gewoon is alleen te lopen,
haar paraplu opgestoken
want het kan elk moment gaan regenen.
Of tegen de zon, de wind,
alles daar buitendeurs.
Zij passeert
mijn leegstaande pand.

Of ik de weg weet.

Toen ik in brand stond

Toen ik in brand stond

Oud en jong
in dezelfde beleving,
een ondeelbare rivier.

De enige reden
waarom zij hier binnen is
is dat zij niet buiten kon blijven.
Ik ben hier
omdat zij hier is.

Tussen de heggenscharen
van de cultuurcommissie
en de besproeiing
van subsidies en gunsten

mag ik je opvlieger zijn,
je hittegolf,
je nauw omsluiten
als stretch jeans,


en daarna word ik sneeuw,
zal ik smelten
en worden afgevoerd
als bluswater.

Tussen de vogels

Tussen de vogels

Ik kan
alles uitspreken,
geen enkel woord
ontsnapt.

Ik zit hier
in stilte
tussen de vogels

en alles
beweegt
naar me toe
en van me af.

De ademhaling
van de wereld.

Het gaat wel

Het gaat wel

Ik heb soms last van onbenul,
tot aan mijn kin opgestapeld.

Af en toe ben ik overmand
door plichten, die actie, dans

en geur, nog altijd, dat gedoe.
Zoals gedwongen palingworst

op zure boter en houthard witbrood
me aan de nonnen herinnert, vroeger,

op kostschool. En we baden en
vraten dat ook nog, zinloos.

Of vaders dubbele handtekening,
dik onderstreept op schoolrapporten.

Verder wat toenemende PHPD*, maar
het gaat wel. Ik ben voor mezelf

begonnen en doe ook al mijn stunts
zelf. Ik moet nu gaan,

anders kom ik niet verder,
dokter. Morgen nadert.

*Pijntje Hier Pijntje Daar

Opmaak

Opmaak

De ochtendspits
wiegt me heen en weer
over rotondes.
Ik sla afslagen

over en bereik niets.
Het is zo leeg en stil
in mijn hoofd
dat je er een kanon
kunt afschieten
en niets raken.
Ik raak

in opspraak,
noteer en leg vast.
De ringweg verdient beter.
De radio herhaalt
afgedragen muziek
en zo zie ik
er ook uit.