Aan mijn kinderen
Mijn beste rumoerige kinderen,
gun vader stilstand,
negeer overleefde angsten
en hoofdschuddende traagheid.
Mijn zingende, biddende nageslacht,
ontken je afkomst
met de stelligheid van een vergissing,
en de zekerheid van je jeugd,
besef niet dat je leeft
maar tuimel verder.
Vader zit aan de oever
en berust in blindheid,
luistert naar jullie muziek
en weigert herkenning.
Mijn trieste, onvergeeflijke, zinloze,
hopeloze, stervende en levende kinderen,
hier ben ik, dicht achter jullie,
niet aansprakelijk
en onverantwoordelijk,
met jeuk waar ik niet bij kan,
dans verder
ook zonder mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten