Eilandwens
De overspoelingen
op de kalender
vastgelegd,
de slachtoffers voorspeld
en betreurd, elk jaar weer.
Statistiek zonder troost.
Een haast gewoon,
gebruikelijk sterven,
seizoensgebonden
in dit onzekere,
macaber maakbare vaderland.
Dit is
een repeterende kust.
Een erehaag
aan dociele proleten,
veelplegers,
uitgehuwelijkt
aan wat de familie verwacht,
de ongelijke meerderheid
zonder tegenstrijd.
Rechtopstaande
appartementen verdelen
de groeiende bevolking,
onberekenbaar
als stadsbussen
in deze buitenwijken
aan zee, en het hoost.
Ik ontken
wat ik herken
en wandel verder,
me voortaan bewust
van dijken
en de waterstand.
Dit zou
een eiland moeten zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten