Uit fietsen

 Uit fietsen

Wij zouden fietsen
maar de buurvrouw
belde aan in tranen,
niet echt te verstaan
en ik bood aan
haar te rijden

naar het woonzorgcomplex
naast het winkelcentrum,
het hospice,
die ochtend rond half elf
voor het afscheid
van haar man, denkelijk.

Op het parkeerterrein
durfde zij niet uit de auto
en ik moest maar gaan kijken
hoe hij erbij lag.
Ik liep door gangen
en was net op tijd
om te laat te zijn.
Zijn laatste adem

zuchtte uit zijn
rokerslongen.
Later die middag
gingen we alsnog
op weg.