Jouw stad

Jouw stad

Jouw stad
draagt eigengemaakte kleren
omdat niemand wordt vertrouwd
en iedereen bang is
niet herkend te blijven.

Jouw stad
slibde vol herinneringen,
en wacht op bevrijding
uit klemmende wetten
die stenen doorweekten
tot onbewogen standbeelden.

In jouw stad
struikel ik over straten
langs achterdochtige muren
en tochtige kroegen
op weg naar waar
ik een thuis vermoed,
maar niets wat ik doe
laat me minder dwalen.

Jouw stad
is de mijne niet meer,
sinds je mij verliet.