zondag 1 januari 2017

Zie je later, rollator

Zie je later, rollator


Wat de pater preekt
en zich later wreekt,
blijvend aangekweekt
in opgelegde onthouding en hardgedroogd ondergoed,
komt tot nabloei, weekt los van gêne,
hier in de zorgflat waar lome spanning op en oploopt
tot het water breekt.

Ik was een echte dwingeland.
In dit tehuis veel minder want
nog wel zo snel, maar niet meer zo lang,
met multifocusbril, smeulende binnenbrand.
Slepende beats, bestiale drive
op de resten van je lijf.
De stress van een steunkous, de piepende rollator,
mijn vingervlugheid weer helemaal terug, meid,
met rechter- en linkerhand.

Ik was en ben een marskramer
met kloppende slaghamer.
Hier komt de Volharding, ontspan je. Relax, mens.
De spijt kwam vroeger later
maar daarvoor is nu geen tijd van leven meer
in je korte geheugen, hoewel bedachtzamer.
Leun maar op je rollator,
en knijp in de handrem hier in de wachtkamer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten