Na je vertrek
De hulpdiensten
begraven je kleren
en dansen onnadenkend
door bloemenkransen
en waxinelichtjes.
Ze missen je niet,
vergis je niet
in hun bewegingen.
Ze komen en gaan,
hun neiging tot reiniging
neigt naar waarheid.
Je gaf hen je naam
en nu spreken ze je uit
in de stadskrant
en je kunt niet veel meer doen
dan luisteren.
In datacenters
worden je gegevens
eindeloos gekopieerd
van server naar server
en bewaard, en niemand
zal je terugvinden.
Je graf wordt geruimd,
je oogst omgeploegd,
je lessen genegeerd.
Het zoeken en vinden stopt.
Een volgend slachtoffer
is al onderweg,
en vertrekt voorgoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten