De nummers

De nummers

Ja,
ik had plannen voor vandaag.
Ik heb honger en wacht
op mijn beurt. Ik heb dit nummer, hier.
Buiten mijn wil voel ik me naakt
alsof ik zojuist werd afgepeld,
ontveld als een sinaasappel.
Nee,
dat ben ik niet
in het glas van die klok,
gebogen als een vraagteken,
dat is mijn spiegelbeeld, want
de wijzerplaat telt nummers, tekens,
en die veranderen telkens.
Waar iedereen blijft?
[handenkrommend,
tenenwringend]

Ik weet het niet,
misschien regenen ze weg,
net als hoge kantoren met wachtkamers
en goedwillende familie en vrienden
achter mij.
Volgens mij heb ik helemaal geen nummer,
kan dat, binnen dit spreekuur?
Als ik mijn keuken opruim
laat ik altijd één lade ongemoeid,
ter vergelijking, als referentie.
Hoeveel verschillende nummers
bestaan er eigenlijk?
[tandendodend,
geestknarsend]

Nee,
ik heb al twee koffie op.
Ik kocht vasthoudende aardappelen,
biodivers en duurzaam
bij het vrouwenlosloopterrein
hier in het winkelcentrum
en ben urenlang trending op twitter.
Ik tel alle nummers op
tot waar ze niets meer betekenen,
wacht op instructies
en volgnummers.
Ja.
Nee,
ik weet niet wat mijn nummer is.
Het verandert telkens, steeds.
Ik blijf verwachten dat iemand ooit
rekening met mij zal houden.
Met hoe ik ben.
[tranenstollend,
bloedtrekkend]