De schilder
Ik schilder huizenen wegen
tegen het doek
tot ze niet meer bewegen
en ontsnappen.
Allereerst herinner ik me
de kantoorgebouwen,
samengedrongen rond een
verlaten binnenstad;
dan de industrieterreinen,
direct naast de toegangswegen;
dan de rotonden;
hier ver van dat alles,
waar ik nog altijd vlucht.
Veranderingen in mij
gaan gewoon door
en laten zich niet vastleggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten