Meetbare woorden

Meetbare woorden

Ik weet geen antwoord,
herinner me geen naam,
haar zon
verdiept mijn schaduw.

Een stille mantel
verstikt,
ogen verlangen
een tastbare horizon.
Muziek
stolt mijn lijf.

Haar verdriet
sloot haar op,
ik streel beton.
Een loslopende menigte
opent en sluit,
iedereen vertrekt.

Misschien kan ik
dansen op papier
in meetbare woorden.

In haar leven

In haar leven

Ze weigert
werkelijkheid te hechten
aan wat ze beleeft.
In een glimlach bevroren,
eenzaamheid accepterend,
mits koel, kalmerend
en niet tastbaar.

Ik las haar.
Ze is klein
en verklaarbaar.

Onder de ijskap
smelten woorden
tot een verbaasde rivier.
Ik stroom traag
en regen danst
langs de oevers.

Ik schenk haar
mijn stroming,
en de weigering onthecht,
aarzelt, drupt.