Meetbare woorden
Ik weet geen antwoord,herinner me geen naam,
haar zon
verdiept mijn schaduw.
Een stille mantel
verstikt,
ogen verlangen
een tastbare horizon.
Muziek
stolt mijn lijf.
Haar verdriet
sloot haar op,
ik streel beton.
Een loslopende menigte
opent en sluit,
iedereen vertrekt.
Misschien kan ik
dansen op papier
in meetbare woorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten