In haar leven
Ze weigertwerkelijkheid te hechten
aan wat ze beleeft.
In een glimlach bevroren,
eenzaamheid accepterend,
mits koel, kalmerend
en niet tastbaar.
Ik las haar.
Ze is klein
en verklaarbaar.
Onder de ijskap
smelten woorden
tot een verbaasde rivier.
Ik stroom traag
en regen danst
langs de oevers.
Ik schenk haar
mijn stroming,
en de weigering onthecht,
aarzelt, drupt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten