Moed moet
Ja, ik heb moed,
gelijmd uit scherven,
breekbaar maar ervaren,
want ‘Moed moet’,
waarschuwen hulpverleners,
zorgzaam onverwacht.
Tussen die andere vluchtelingen
schuilend onder lekkend tentzeil
en bestormde hemels,
herinnert huilende honger
aan mijn horizon,
die nog geen wonder bracht.
Wij schuiven bijeen
rond een stervend kampvuur
en vergaren onze moed,
want ‘Moed moet’,
zingt elke poliep politicus
die hier niet overnacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten