Onrustgeving
Afgezien van mededogen
en barmhartigheid,
empathie zelfs,
is begrip mogelijk?
Verschroeide zielen
smeulen na.
Zerken verbrokkelen
gebeitelde namen.
Er vallen diepe gaten
in schrijnend ontbreken.
Verlaten woorden
worden geblakerd
door de waarheid
die op afstand, als de zon,
voorbij raasde.
Het verblindt,
woelt, schreeuwt
en houdt niet op:
onrust bezit
en beheerst.
Iedereen afgezonderd,
niemand uitgezonderd.
En ja,
begrip is mogelijk.
Wij zijn allen
stuk voor stuk
nabestaanden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten