Sorry
Pas ik in dit tafereel?
Ze zat aan een tafeltje,
een vergeten paraplu,
en staarde naar de luie rook
van haar sigaret.
Een televisieprogramma,
waarvan ze het begin gemist had.
Ik struikelde over haar handtas,
greep me vast aan haar stoel
en stootte mijn knie aan het tafeltje.
‘Sorry’, zei ik
Ze keek me aan
en reageerde verder niet -
ik werd één met het decor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten