donderdag 21 januari 2016

Begin, herbegin

Begin, herbegin


Een trage ochtend plaagt,
jachthonden testen kettingen
en janken, huilen.
Gisteravond had me verrast
met meer indrukken
dan ik had kunnen opvangen.

Van mijn berg
daal ik af naar de vallei.
Een merel hervindt zang.
Ik heb alle tijd na te denken,
maar in plaats daarvan
waad ik door afwezigheid
tot ik me daarin thuis voel,
alsof ik er eerder was.

Ik aarzel tussen doen en laten
tot toeval beslissing brengt.
Zoals altijd weet ik minder
dan de ochtend tevoren
en overheerst wit
de regenbogen in mijn ogen.
Het zojuist voltooide gedicht
waait van tafel.

Alleen voetsporen volgen
onomkeerbaar op het pad
dat geen pad blijft.
Na het zingen van de merel
is de stilte voller,
tot woorden aanbellen
en vragen of ik meekom.

Het geluid van mijn stem
komt los van mijn stem
en ik stem toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten