De beeldhouwster
Niets ontziende ogen
staren mij aan,
voelen en weten,
strelen en kneden
een vorm.
Roerloze massage,
meedogenloos dieper
dan ik me zal herinneren.
Rusteloze oogleden
omsluiten wat ik ben
en denk te zijn,
breken af, bouwen op,
verhullen en kleden,
ergens tussen mij
en mijn toeschouwster.
Zij wast haar handen
in onschuld
en schenkt kalmerende thee
in de tuin
waar ik mezelf hervind
in de spiegelvijver.
Ik werd een beeld.
Onder haar handen
vond ik meer rust
dan mijn lichaam
zal vinden
in het graf.
(Na bezoek aan het atelier van Claartje van Oosterum, Eindhoven.) http://www.claartjevanoosterum.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten