Oogst in Ginneken
Tuinen vol niet ontloken bloemen.
Gesloten ogen, wachtend op
ontknoping en de bij.
Seizoenen komen en gaan
en vrezen niet de kerende tijd.
Vrees niet het lijden.
Betreur wat je naliet,
niet wat je deed, niet de reis.
Ontken niet de stroming
waarin je oplost, regen in een rivier,
lege oevers langszij.
Vrees de afgrond, waterval
van het onvoltooide, en de strijd.
De Duivelsbrug kromt zich en laat toe.
Markwater stroomt over
de weilanden en het Broek,
de mens past zich aan en overleeft.
Een laatste nacht van leed en droefheid.
Deuren slaan open, vuur laait op, waait uit.
Het graan vreest niet de zeis.
Derde prijs 'Breda Parkstad', 10 mei 2017.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten