Een spagaat
Alleen de vertrapten
kennen de waarheid.
Mijn voorstel: een gedicht
dat geen woord kan houden
over alles wat je ziet
met je ogen dicht,
alles wat je pas mist
als het verdwenen is
zoals een kinderzitje
of je bier.
Ik let even niet op
en meteen vult haar jonge lichaam
mijn oude zintuigen.
Toen ik jong was
had ik ook zo’n lichaam
maar dat is later met
een ander getrouwd.
Ik kan niet kiezen.
“U zult het met mij moeten doen”,
sprak ze elastisch en fatisch,
en daar kon ik inkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten