Sloop het huis

Sloop het huis

Identiteit,
een benepen slangenhuid,
een tijdelijk thuis
waarvan we bevlogen
wensen dat het werd voltooid.
We blijven er in geloven
tot we denken dat het bestaat,
daaruit bestaat ons denken,
een bevroren waterval.
Noodhulpvluchten, af en aan.

Klinkers en medeklinkers
doorbreken muren.
Social media herhalen
en verdunnen gestripte
waarheden, en bovenal
overstemt het verknipte
idioom van een geflipte
idioot een modderstroom
van ontglipte schijnbewegingen
tot elke prijs, tot elk ijs ontdooit
en hervormd invriest.

De storm, de sloop
en wederdoop,
wederopstanding, heet dat.
We zijn allemaal uniek
en daarin lijken we op elkaar.
Daarna regen,
een landverschuiving,
een dodental, een nieuwsitem,
het vergeten als morfine,
diagonaal genegeerde columns
en doorgehaalde manuscripten.
Wat ooit zo eigen leek verwaaide
als condensstrepen.
Hoor en wederhoor,
meer wordt het nooit,
identiteit.