De reigerslag
Een reigerslag
doorbrak je hemel,
zwarter dan blindheid,
zwarter dan ooit,
maar als alles logisch is
en een bestaansrecht heeft,
dacht je,
waarom regent het dan
op volle zee?
En wie verdient kanker?
Je verwerkte het slechte nieuws
als een hoop levenloze kleding
en de arts keek naar je
zoals iemand kijkt
die op de bus wacht.
Een eenwording
met de muren
van het wachtlokaal
en de doorlopende tijd
opgeslagen in een kelder
waarin ik nooit kan afdalen
en de reiger volgen
zonder het te willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten