zaterdag 19 september 2015

De machines in haar hoofd

De machines in haar hoofd


1. De machines

De dokter zal haar wel op weg helpen.
Zij arriveert op haar schimmel,
gekleed in rood en groen latex.
De afspraak staat geprogrammeerd.
[6% opgeladen]
De blauwe stekker wacht
op de binnenplaats, vijfpolig.

Nadat zij de kabel verlengt,
haar navelstreng,
start de film in haar hoofd.
Op een virtueel scherm
springen sprookjesdieren
in rijtuigen,
getrokken door de firma
met de niet te onthouden naam...

De koningin van de dood
spreidt haar vleervleugels
en neuriet naar de wolken
uit haar random geheugen,
in de hoop
dat niemand het horen zal,
behalve de oude man voor het huis
die zijn pijp stopt
omdat hij toch niets beters te doen heeft,
had en zal hebben.
[Laadt op... 48%]
Hij zegt haar te hebben vervaardigd,
maar is niet haar vader.

In zijn achtertuin,
in de werkplaats,
dwalken zatte dwergen
lallend onder plastic bloemen
van orde en netheid
tot hun accu's sterven.
Haar paard wacht op reparatie.
Het is onmogelijk geworden
de firma met de niet te onthouden naam
telefonisch te bereiken...
[Laadt op... 86%]

De koningin van de dood
danst naakt rondom een vuur
van handleidingen,
montage-instructies
en circuits,
die verstikkend stinken,
maar daar houdt ze wel van.
Haar vers geoliede lichaam deint
op de maat van vlammen
terwijl haar werknemers
niet meer dan wachten
omdat het morgenochtend
weer vroeg dag is.

De dageraad
begraaft alles in licht
en geen levend wezen
dat er weet van heeft,
behalve dieren en planten,
maar die zeggen niets.


2. In haar hoofd

Zij draaft elke maan in
lange zwarte mantel op haar
doorzichtig paard langs knotwilgen,
haren waaiend in de wind,
drie honden naast haar,
een bruine en twee zwarte.
[98% opgeladen]

De dame lacht zelden
en nog alleen om helden
uit wat hij vertelde
bij houtvuur in open velden,
maar dat was vorige herfst
toen de oude haar verliet,
en verging.
Hij reageerde niet goed
op de blauwe stekker
en ging off-line.

In de lege kapel
waar licht achter schaduwen schuilt
lasert haar rode ringrobijn
in een platina offerbank
de letters v, a, d, e en r.

In deze herfst
huist alleen de herinnering
aan haar zwerftochten
op het onvoltooide paard
langs zwartgeblakerde ruïnes,
waarbij het zelden regent
waar zij reist.
Waarom niet weet niemand,
behalve de machines
in haar hoofd,
en die zeggen niets.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten