Maak het kort
Door de bloempotten op de vensterbank
kijkt de wereld gespannen toe.
Het ene na het andere project werd
verpulverd door de grote voeten
van zijn ogen,
zelfs de druilregen trotserend.
Hij begrijpt het niet meer,
en loopt zich ongelukkig,
om een nukkig paard af te maken,
om de bomen te wassen,
met zijn ogen
door slaap overmand
en daarin de wassende waanzin.
Als dat zou kunnen.
De behoefte aan vingers stijgt
boven zijn huizen uit,
een zelfrijzend verlangen.
Zijn wangen en daarin
de diepe vergissingen van de ogen,
moe van moe.
Hij vleide zijn hoofd op de guillotine
en zei, maak het kort.
Ik heb hier niets aan toe te voegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten