Geblaat
Gorgelende orgeltonen,
ruiten gebrandschilderd
en duidelijk aan diggelen.
Beminde gelovigen, verzwolgen,
verlaten schokschouderend
het zinkende schip
na de aangetrokken wekker.
Door het kleurglas gluurt de zon
als wijste bewijs van onmacht.
Thuis wacht het altaar.
Vormloze draden tussen pilaren,
een wereldwijd web.
Waar is een begin?
Waar is iedereen?
Klinkt het zwijgen verbolgen?
Knielt allen voor De Grote Zondebok,
door de Mens geschapen naar aller beeld
en gelijkenis, en mekker.
Daar, de jonge slaven,
in pracht en praal allebei!
Roerend om te zien is het wel,
haar tranen vooral.
Zij verwacht alles, hij stalkt haar.
Liefde verworden tot doel.
Kaarsen, stinkend als vet brandend
vlees (sorry). Ja lekker.
Niet gratis hemelpredikers, goed verholen,
maar let op de ogen, de vallende ogen.
Zij volgen alles, zij volgen.
Op de bruiloft rouleren
clusters familie en vrienden
en staat voor de participatiekudde
voedsel en stal klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten