Om te bewaren
Ik sluit m’n ogen
tot een blindwitte ochtend
met jou in de voorgrond lachend.
Ik sluit m’n ogen stijf
om jou te bewaren.
Alsof ik een bries was,
een warme vergissing
in een poging tot zomer
in het voorjaar,
alsof ik een bries was
om je heen
ademde je me in onopgemerkt.
Ik sluit m’n ogen,
m’n beide witte-ochtendogen dicht
om jou te bewaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten