Gaten in je woorden
Er zitten gaten
in je woorden,
gaten als ogen
en ze kijken naar me.
Je probeert
tot me door te dringen.
Een stem
of een herinnerde stem,
maar ik zie hiaten
in je woorden.
Nauwsluitende ademnood,
je handen praten luider.
Dwangvoeding,
deze tuimelende taal.
Sneeuw blaast
door de kieren,
trommels roffelen bij elke executie
en de speurtocht gaat verder,
diep in je nacht.
Dit is een droomduiding,
een ontwaken in twijfel.
Er vallen gaten
in je zeilen,
terwijl ik me verzamel
aan dek van je schip
zonder kapitein of bemanning
en je horizon zoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten