Afgoderij
Deuren blijken tegen ramen gespijkerd.Voorbijgangers gaan voorbij.
Verveloosheid irriteert
en imiteert schutkleuren.
Dichters die nergens verstand
van hebben mijmeren over verleden
tijden van krotten, en men leest hen
uit snobistische zelfbevrediging.
Het is een belediging,
een vernedering, die vertedering.
Denk aan de niet-poëtische slachtoffers
van uw verdwaalde ethiek, niet aan
aan hun spiegelbeeld verslaafde
onbenullen in hun verdwaasde
afgoderij van het woord.
Ondertussen blijft restauratie achter
het verval aansloffen. Meubels verstoffen.
Voorbijgangers gaan voorbij,
zoals ik al zei. Ik sla spaties over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten