Bloedhaai

Bloedhaai

Een zwerm forensen
op weg
zwemt door de stationshal
op weg
naar waar ze eerder zwommen
op weg
en steeds weer terugkerend
op weg
onderweg
zelfwerend
in ontvolkte haast.

Ieder kijkt voor zich uit
en ontwijkt elkaars ogen.
De waarheid een oude zwerver
waar niemand op let
tegen de muur
achter een pilaar
alleen.

Ik struikel over zijn benen
en bloed besmeurt me.

"Haai", roept hij,
"Haai", tegen iedereen
en niemand.
Ik weiger
hem te herkennen en blijf
op weg.
"Haai!"