Het nieuwe niets
De verzorgster is naar huis,
haar geveinsde interesse
het nieuwe niets.
Eerst de bril,
dan de wekker
op de smartphone aanzetten.
Er is sprake van opzet.
Die lantaarnpaal
stond daar gisteravond ook al.
In de koelkast
en diepvries
geen enkele verrassing.
De kruiswoorden
in het dagblad
borgen tegen verdwijning.
Hakken in het zand,
handen om de ketting,
extra bescherming,
verankering
tegen de komende storm
die alles leeg zal waaien.
Ik word, het ik wordt
min of meer minder.
Was dat wel de verzorgster
of toch die schoondochter?
Waar liet ik dat boek,
ik zit erop.
Oké, misschien ben ik alcovol
en niet meer zo snuchter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten