Eerst koffie
Ik kan het niet,
stil staan.
Ik tol van een helling,
doelloos.
Elke ochtend is hetzelfde
als je alleen bent
met herinneringen en verlangens.
Eerst koffie
om te wennen aan daglicht,
de rest is routine.
Toen zij bij me was
was alles anders.
Ik zie haar nooit meer
en de dagen lengen
en lengen.
Ik ben volkomen
kansloos in de kantine.
Ze vertelt me
waar ze geweest was
en met wie.
Ik luister
en herken geen woord.
Ik wou
dat ik haar bereiken kon.
Ik haat mijn jas
over de stoel achter me.
Eerst koffie,
dan val ik verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten