Geven en nemen
Het licht in je ogen
de zon in de ochtend.
Het zingen van bomen
in de wind en de solo's
van vogels in een live demo.
In de winter mijn lijf
om je aan te warmen,
de schaduw van ons huis
in het vuur van de zomer.
We zingen mond op mond.
De smaak
van je honingtong
en de geur
van appelbloesem en kaneel
in je levenschenkende adem.
Invasieve woorden naderen,
strelen en glijden terug
naar de oceaan
net voor ik ze kan grijpen,
een verloren memo.
Ik kan je leven niet verlengen,
je de hemel niet brengen –
het blijft geven en nemen.
Hou van mij
en weet niet waarom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten