Vlinderziel
Er huist in mij
een mateloos verzet.
Volslagen verrassingen
als dagelijks brood.
Toenemend eb en vloed.
Wat een woede, verzet.
Zij fladdert, de psyche,
niet de vlucht,
het is geen ontsnapping.
Nieuwe woorden, verzonnen
waar ik bijsta:
"Actrice l'actrice lacterend..."
Het lijkt een vlucht.
Waarom
beginnen al mijn ant-
woorden met ontkenningen?
Dat is niet zo.
Haar onvolgroeide bloem
boog door
onder het gewicht
van haar ziel,
knakte en brak
toen zij opvloog.
Te kort hier.
Op het huisaltaar
flakkert een vlam.
In mijn psyche
licht een herinnering op.
Er huist in mij
een tomeloos verzet.
herinneringen vlammen op en doven.
'Huist' is niet
het juiste woord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten