Camiels hart

Camiels hart

Het hart van Camiel
lag in zijn Oirschot,
de terrassen aan de Markt,
de kerk en de kroegen.

Het hart van Camiel
lag tussen zijn familie,
ouders, zus en vrienden
die hem op handen droegen.

Het hart van Camiel
lag in zijn poëzie,
de woorden en beelden
die zijn aandacht vroegen.

Het hart van Camiel
was een vat vol liefde
dat wij nu tenslotte
bij het onze kunnen voegen.

(Camiel Aarts 1977-2017)

Koffie drinken bij Andrea

Koffie drinken bij Andrea

Ik had koude voeten na de lange rit
en liep binnen bij Andrea
die me niet verwachtte
maar toch deed alsof.

Andrea leeft alleen
en probeert haar eenzaamheid te verbergen,
al weet ze dat het niet lukt.
Ze had de jaren in haar ogen
en de lege dagen in al haar gebaren.

Naderhand,
achteraf,
vind ik dat ik toen te veel over mezelf sprak,
maar ik was blij dat ze luisterde.
Ze dronk m’n woorden, Andrea.

Vandaag of morgen
ga ik weer ‘ns langs,
koffie drinken.

(Uit: Naar Morgen 14, Opwenteling, 1974)

Aan de vangrail

Aan de vangrail

Je bent net geboren,
trekt je lichaam aan,
drapeert wat kleding
om je huid en vertrekt
schielijk
zonder schietgebed
en ontbijt.

Ben je onderweg,
ontbonden
in de gordels,
heengezonden,
draait alles om jou
en je terugkeer.

Wacht een verlaten hond
aan de vangrail
op je.
Hoe nu verder.

(Uit Po-e-zine Pocket 01, 2017)