Ontkroning
Zeker
heeft zij me beschadigd,
maar je zou
haar eens moeten zien.
Een rat in de klem,
zij keek naar mij
met dovende ogen
en ik wist niet
wat zij zag.
Pijn is het antwoord
als je het wilt horen
en weten
Pijn keert je terug
naar de haat,
de nooit lege
jeneverfles.
De tijdloos geduldige dood
vervaagt alles
tot herinneringen,
onnodig als kleding.
Pijn groeit
als een moedervlek.
Geen paniek,
begrip volgt later.
De ontkroning
zodra ik stop
met schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten