Woorden over woorden
In dat rijk geschakeerde leven
van ademhalen, eten, neuken
en werken voor een ander
kun je je verbergen tot aan je dood.
Pak nog een koffie
hier in de lobby.
Smartphone en tablet bouwen
muren om een massief niets,
ik herken dat.
Ik stierf jaren geleden
en draag het vlies van de wedergeboorte
nog over de ogen. Die kleding is schijn,
ik werd onzichtbaar, hulpeloos,
heb bereik noch noorden.
Een storm raasde de hele nacht
door de bomen rond het hotel
waar ik verbleef onderweg.
De menigte in me
brabbelt door elkaar heen.
Ik kan de afgelopen nacht
vertalen noch sorteren,
ik beken dat.
Van waar jij leeft kom je niet hier.
Na het ontbijt reken ik af,
reis ik verder.
Wat je ziet ben je zelf, kijk,
dat scherm is een spiegel.
De rest is woorden over woorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten