Liftend
Voelend de westenwind
traag trekkend over straat,
beseffend
hoe de vleugels te spreiden.
Hoofdpijn
een wesp tegen een ruit.
Te laat, ik waad
door halshoog niets.
Hier volgt op actie
nauwelijks reactie,
staan tv’s aan
in lege kamers.
Gezien blijft gezien.
Het silhouet van de stad
vlijt neer
op de horizon,
gesloten.
Gedaan blijft gedaan
en beter verzwegen.
Ook de chauffeur
beheerst de taal niet,
negeert me
op mijn helft.
Alleen liftend
in een verkeerde nacht
tot de dageraad bedelft
in verhullend licht.
Ik ben te langzaam.
11 januari 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten