Soms onderweg
zie ik haar
door de voorruit,
hoe ze lachte aan de bar,
haar stem
en glimlach naast me,
al keek ik niet.
Opletten.
Aanschuiven op de E19
bij Brecht
richting Antwerpen Noord.
Soms onderweg,
ook overdag,
die bloedende wond.
Haar lach, aflach, aflag, afslag rechts, oké.
Haar arm op de mijne
in de kroeg
elke donderdagavond,
onderweg in me,
nog steeds.
Op de A12 bij Ekeren
alweer file.
Zouden al die chauffeurs
hetzelfde zien
en de stremming veroorzaken?
Zonnebloemen
in de schaduw,
tot aan hun bestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten