Wonden
Het spijt me
als ik je verwond
met mijn woorden.
Dat doet het haasten,
zo ruikt een hond je.
Blindelings reizend
richt ik meer schade aan
bij mijn naasten
dan ik wil.
Vanzelfstrelend,
deze stad. Haar licht
bekoort, lokt,
verblindt me.
Ik sla de vleugels uit
en verwond je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten