Een volgorde van dorpen
De problemen beginnen
als het werk gedaan is.
Ik wil vooral
mijn lezers ontwrichten.
"Ik begin elke dag laag",
bijvoorbeeld.
Het onnadenkend mes
van de nostalgie
snijdt waar het pijn treft.
Ik stapel woorden
om dit zwijgen.
Een ontroostbare gebarentaal,
een volgorde van dorpen,
gezichten, lange nachten
en mistige snelwegen,
meer niet.
Iedereen denkt aan mij,
grote lagen van de bevolking
ontkennen mij,
elke dag nadert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten