Ontdekking
Daal eindelijk af
in de vallei,
los op in duisternis.
Staar zonder begrip
in het spiegelmeer
en peil de diepte.
Een lach
breekt het glas,
herinneringen vluchten.
De zon nadert.
Dit is de laatste nacht,
voel het warme licht,
hoor voetstappen
op bladeren en mos.
Volg me.
Hele scholen woorden
nog onder water.
Drink van de beek,
versplinter en verdwijn.
Volg me,
ik volg mezelf.
Hier waar wij
samenvallen
is te weinig tijd,
er is altijd te weinig tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten