Het gaat wel
Ik heb soms last van onbenul,
tot aan mijn kin opgestapeld.
Af en toe ben ik overmand
door plichten, die actie, dans
en geur, nog altijd, dat gedoe.
Zoals gedwongen palingworst
op zure boter en houthard witbrood
me aan de nonnen herinnert, vroeger,
op kostschool. En we baden en
vraten dat ook nog, zinloos.
Of vaders dubbele handtekening,
dik onderstreept op schoolrapporten.
Verder wat toenemende PHPD*, maar
het gaat wel. Ik ben voor mezelf
begonnen en doe ook al mijn stunts
zelf. Ik moet nu gaan,
anders kom ik niet verder,
dokter. Morgen nadert.
*Pijntje Hier Pijntje Daar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten