Zoals het is
Keer niet terug.
Speel je plichten trouw en aandachtig,
droom alleen ‘s nachts,
huil onopvallend in je eigen tijd
en veel succes.
Ik voel nog elke dag verzet
tegen de multiple sclerose
die moeder wegnam.
Ik sta nog vaak tegen de muur
te kijken naar hoe andere kinderen
samen spelen.
Ik lig nog regelmatig te luisteren
naar hoe moeder beneden huilt
en vader zwijgt.
Vooral als je tegen me tekeer gaat
en ik niet weet waarom.
Zo is het nu eenmaal.
Niets keert terug.
Was je voeten en handen,
treed schoon binnen
en keer niet, nooit, terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten