De jutter
Golfslag streelt
het gerimpeld strand,
keer op keer,
en niet vruchteloos.
Verjaagde mist
onthult sluier voor sluier
een wijkende horizon,
eeuwige maagd,
wachtende bruid.
Zonder zonde herhaal ik
deze eenrichtingsvlucht,
onderweg naar de valkuil
waar niemand wacht.
Alleen het
hoogst bruikbare
voor de reis
neem ik mee,
want je weet nooit.
19 maart 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten