Stemadvies
Goh, politici in het wild.
Een steen werd gekeerd,
een open putdeksel liet
daglicht in het riool
en daar kruipen de reptielen
beneden elk peil.
Verkiezingen op komst,
normaal regeert hun pleinvrees,
negeren adders elk onheil
eensgezinder.
Het gesis klinkt
vertrouwd, broederlijk,
intiem en geil,
in geveinsde samenzwering.
Dan druipt vitriool
in te wantrouwen oneliners
en soundbites,
ijdel en ijl.
Leugens drogeren,
armoe knecht,
oneerlijke vinder.
Gezwollen ego's
forceren openingen
in het stemvee.
Zij citeren propaganda
van papier of autocue,
aan die waarheid ontbreekt twijfel,
dat is de modus, de stijl.
Een leugen is beperkt houdbaar,
dient dagelijks ververst,
verkapte capriool,
rottende hinder.
Paranoia zonk diep,
vertekent hun wereld.
Zij drogen hun kwijl
tot hapklaar veevoer,
en volgelingen vechten
om de afgestroopte huid.
Zij willen meer,
laten ons hopen op minder,
minder, minder.
En dat krijgen we.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten