Miep ook
Wat haar rest: een kriegel
gevoel in de spiegel,
diezelfde smoel in de spiegel
en onhandig gepriegel met lucifers
en een scheermesje,
na de jaarlijkse toespraak
van professor doctor ingenieur
Verspringer, tussen
daverende fietsrekken
en dranghekken op het schoolplein
van zorgcentrum Klavertje Drie.
De bedoeling van deze hersenspoeling
ontgaat haar en laat haar
trouwens koud.
"Petten petten petten
en retteketetten.
Ik heb niets te zeggen
en hou dus mijn mond dicht.
Ik zie geen duizendje,
er is nooit never niets dat op de grond ligt
voor mij."
'Met felicitaties van Miep'
in haar bloed op het glas.
voorjaar 1969
Geen opmerkingen:
Een reactie posten