Gedicht voor Wim
Wim -
of was het Robert -
nee, Wim,
Wim vroeg me eens om een gedicht,
al jaren geleden.
Hij trouwde ondertussen,
Wim.
Een baby werd dood geboren,
meer weet ik niet.
Ik schreef een gedicht voor hem,
maar ik vond het slecht.
Ik ben hem op een zondag
op gaan zoeken
in zijn flat,
Robert.
Nee, Wim dus.
Zijn vrouw was weer in verwachting.
(Hanny? Henny? Pft...)
Ik heb hem weer een gedicht beloofd
maar het wil maar niet lukken.
januari 1971
(Voor mij markeert dit gedicht 'Voor Wim', uit de cyclus '7 voor Arnold' uit januari 71, de definitieve breuk met Opwenteling Eindhoven en de gedragen poëzie die ik tot dan toe had geproduceerd. Nostalgie, dus, maar het blijft vooraan in mijn geheugen. Voor Opwenteling bleef ik wel inzenden, maar dan oude gedichten, tot ik definitief daarmee stopte in 74.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten