Verrast
Je dagen zijn langzaam
en je vraagt mij waarom.
Ik ben verrast
in mijn lege huis
door het geluid van je stem
en weet zo snel geen antwoord.
Je glimlach een gewoonte.
Wel, misschien ben je te snel.
Misschien mis je alles
omdat je je ogen richt
op de dagen die je nog wachten.
Ik weet het ook niet.
Zoals ik zei,
ik werd verrast
in mijn lege huis
terwijl ik stond te kijken
naar de muren en deuren om me heen.
Hé, nu glimlach je weer.
19 juli 1974
Geen opmerkingen:
Een reactie posten