Wat heb ik geleerd
"Ren,
ren over het water... "
Mijn lief ontdooit
dat deel van mijn hart
dat bij elke herinnering
en ongewilde resonantie
bevriest.
Hij nam de biecht af
en vergat mijn naam.
Hij herkende geen medemens
in mijn ogen.
Ik moest eraan geloven.
Het eeuwige
enerzijds anderzijds,
de kronkelredeneringen
in de spits van zijn roede
druipen nog langs mijn benen
en die speekselpreek moest ik
altijddurend geloven.
Een losgewoeld hart,
nog deels kinderlijk,
stuurt me,
fluistert noodkreten,
en praat door mij heen,
hinderlijk.
Blijf rennen.
Waar bleven de Texas Rangers,
waarom lette Ivanhoe niet op.
Justitie en politiek
schoven aan
aan dezelfde tafel.
Pleister mijn lippen
aaneen en schrijf er
'slachtoffer' op.
Ik blijf bloeden,
dus ik leef nog.
Daar komt de bisschop
met een tros ballonnen
van bewakers, woordvoerders
en secondanten.
Zij voeden hem dagelijks
het broodnodige eigen gelijk.
Hij verwart zijn kruis
met dat van zijn broodheer,
een bergrede-nering.
Woorden en daden
vallen niet samen
binnen die gewaden,
amen.
Dat kan ik beamen
beademen...
en weer verhardt
een niet verouderd segment
tastbaar in mijn hart.
Wat wilde ik leren,
wat heb ik geleerd:
er is geen gerechtigheid,
alleen slechtigheid.
Blijf rennen.
"Ren,
ren over het water
om niet te zinken,
kijk niet om
en niet omlaag... "
18 mei 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten